Katarzyna Szybiak
Dietetyk, edukator społeczny w cukrzycy, muzykoterapeuta; współpracuje z Fundacją dla Dzieci z Cukrzycą; prowadzi działalność Dietetyk od Cukrzycy, w ramach której edukuje, a także konsultuje Pacjentów z cukrzycą
Ilu chorych na cukrzycę, tyle różnych podejść do tematu żywienia. Jedni uważają, że w cukrzycy można jeść wszystko. Drudzy, że diagnoza równa się ścisła dieta. Jeszcze inni podkreślają, że trzeba wystrzegać się „produktów zakazanych”, pozostałe natomiast można jeść bez ograniczeń. A jak jest naprawdę? Czy jest coś takiego jak dieta w cukrzycy? I czy ma jakieś znaczenie?
Zacznijmy od tego, że słowo „dieta” nie pasuje tutaj najlepiej. Dlaczego? Bo osoba chora na cukrzycę powinna jeść tak, jak osoba zdrowa, czyli kierować się zasadami zdrowego żywienia. Czy to oznacza, że chory na cukrzycę w ogóle nie musi przejmować się tym, co je? No nie. Tak naprawdę każdy człowiek powinien zwracać uwagę na to, co ma na talerzu. Ponadto, osoby chore na cukrzycę powinny skupić się na kilku dodatkowych elementach swojego żywienia, m.in. na kontroli ilości i jakości spożywanych węglowodanów. Po co to wszystko? Musimy mieć świadomość, że nasze żywienie to potężne narzędzie, dzięki któremu możemy mieć realny wpływ na nasze zdrowie. Dobre wyrównanie metaboliczne, ochrona przed powikłaniami, utrzymanie prawidłowej masy ciała, ale także dobre samopoczucie – o to toczy się gra.
Na pewno każdy z nas zdaje sobie sprawę z tego, że istnieją produkty, które będą bardziej służyły naszemu zdrowiu i takie, które nie będą dla nas najlepsze. Jednak tworzenie list produktów „dozwolonych” i „zakazanych” nie jest najlepszym kierunkiem. Wiemy nie od dziś, że zakazany owoc kusi bardziej. W rezultacie może okazać się, że będziemy sięgać po niekorzystny produkt dużo częściej. To, co zawsze podkreślam – osoby chore na cukrzycę mogą jeść wszystko, pod warunkiem, że kierują się zasadą UMIARU i ROZSĄDKU.
Pamiętajmy, że żywienie w cukrzycy, to żywienie na całe życie. Musi być do nas dopasowane, a my mamy czuć się z nim dobrze. Nie może być naszą „kulą u nogi” i wywoływać u nas zniechęcenia. Jednocześnie doceńmy to, jak ogromne możliwości mamy w tym zakresie. Weźmy pod lupę swoje potrzeby i poszukajmy złotego środka – żywienia najlepszego dla zdrowia, ale także dla ducha.
